Geen categorie

De witte bergen en het groen

Als we van de kampeerplek vandaan rijden voel ik dat mijn band zacht is. Dit verklaard meteen waarom ik het fietsen gisteren zó ontzettend zwaar vond. Waarschijnlijk reed ik toen al met een ‘afloper’. We beginnen dus met plakken. Even later vertrekken we richting de Pastoruri gletsjer. Het duurt niet […]

De witte bergen en het groen Lees verder..

Het zuidelijkste puntje

Om 5:30 gaat de wekker. Ons tentje staat naast het busstationnetje in Cerro Castillo (130 inwoners). We hebben slechts 50 kilometer op de planning, 207 hoogtemeters. We staan speciaal zo vroeg op in de hoop deze kilometers te kunnen rijden voordat de wind aantrekt. We moeten tenslotte richting het noord

Het zuidelijkste puntje Lees verder..

Carretera austral deel 1

Met tassen volgeladen met boodschappen uit Argentinië fietsen we naar de Chileense grens. Daar wordt door de douanier naar de ‘papieren’ van onze fietsen gevraagd. Papieren? Het is een fiets! Uiteindelijk stelt hij zelf een documentje op. Kleur: grijs, merk: Santos, wielmaat: 26”, bouwjaar: uuhm, 2015? Als onze fietstassen oppervlakkig

Carretera austral deel 1 Lees verder..

Een barre tocht

Na enkele dagen rusten in Rio Pico, terwijl de regen met pijpenstelen en de sneeuw met grote vlokken uit de lucht viel, besluiten Paul en ik weer op te stappen. De rustdagen hebben tijd geboden voor een evaluatie van de recente pittige fietsdagen, zelfreflectie, overwegingen en overleg. Gaan we de

Een barre tocht Lees verder..

Samen reizen

Degenen die mijn blogs al langer volgen weten dat ik mijn vorige reizen altijd alleen maakte. Het was mijn ‘eerste natuur’, die onafhankelijkheid. Alle keuzes aan mij om te maken, elke seconde opnieuw. Alle beren op de weg aan mij om weg te jagen of te overwinnen. Ongestoord, alleen. Wel

Samen reizen Lees verder..

Onverwacht (op) bezoek

Ruim 900km aan asfalt, zand en kiezels is onder mijn wielen doorgetrokken sinds ik de vorige blog schreef. Dat was in Chos Malal, waar Paul en ik op de avond voor vertrek besloten om de Ruta 40 te verlaten en de ‘ruta provincial’ te verkennen. Deze wegen zijn over het

Onverwacht (op) bezoek Lees verder..

op naar de andes

Binnen druppelt het op de grond van de natte kleding, buiten druppelt het uit de lucht. Dat is niet zo erg als het klinkt. Binnen hangt het wasgoed te drogen over gordijnrails en openstaande kastdeurtjes, buiten regent het voor het eerst sinds we uit Buenos Aires vertrokken, uitgerekend op onze

op naar de andes Lees verder..

Zuid amerika

Het moment is daar! Na een lange tijd in Nederland en alsmaar nieuwe plannen maken (want: burn-out, pandemie, knieklachten, studie) is het nu dan echt zo ver. De fysiotherapeut gaf me zijn zegen, die van mijn familie had ik al lang. Mijn functie als gastdocent arbeidsrecht bij de FNV gaf

Zuid amerika Lees verder..

Groot onderhoud

Terwijl half maart het zonnetje zich nog maar bleekjes van achter de regenwolken liet zien begon voor mij de lente toch heus al te kriebelen. Ik kijk uit naar de eerste warme zonnestralen op mijn gezicht terwijl ik over een gravel of zandpad voort trap. En dan die voorjaarswind langs

Groot onderhoud Lees verder..

Door de knieën…

Het is ruim een jaar geleden dat ik de mooie, koude, uitdagende, zware, zonnige, ruige, heerlijke bikepacking tocht in Spanje en Portugal maakte. Na twee en een halve maand van ‘bonken door de bossen’ hoorde ik pas eind februari over een schip dat voor de kust van China lag met

Door de knieën… Lees verder..

Keien, modder en varkens

Mijn vorige blog eindigde met mijn kennismaking met de bijzondere José. De gepensioneerde directeur die ervoor koos sober te leven en Peruaanse natuurgeneeskunde te gaan studeren. Voor vertrek tekende hij een routekaartje voor me dat ik kon gebruiken om hotsprings te vinden in de buurt van Alhama de Granada.  Dit

Keien, modder en varkens Lees verder..

Een rotsige weg

PLUM VILLAGE Een boeddhistische retraite stond al lange tijd op mijn verlang- en ’to do’ lijstje. Nu kwam het er dan van, twee weken retraite in Plum Village (opgericht en thuis van Thich Nhat Hanh), zo’n 90km ten oosten van Bordeaux. Het was geen ‘strenge’ retraite zoals Vipassana maar een

Een rotsige weg Lees verder..

La vida en España

Zaterdagnacht, twee weken geleden, stond ik om 2:00 ’s nachts op uit mijn logeerbed in Utrecht en om stipt 2:30 kwam het appje binnen; ‘Ik ben hier’. Vriend en (fiets)reiziger Human had me aangeboden mij midden in de nacht naar Schiphol te brengen voor mijn vroege vlucht naar Spanje. Tot

La vida en España Lees verder..

De Wederopstapping

Tussen het (re-)organiseren van mijn door de jaren verzamelde reisspullen op mijn moeders zolder, het inpakken van mijn fietstassen en de laatste boodschapjes ga ik nog even zitten voor een blog. Na 6,5 maand in Nederland en het vele medeleven dat ik via berichtjes en email heb ontvangen, vind ik

De Wederopstapping Lees verder..

Een lange klim

DE STAND VAN ZAKEN Het is inmiddels ruim drie maanden geleden dat ik hier beschreef ‘hoe ik mezelf een burn-out fietste‘. Inmiddels ben ik ruim vijf maanden ‘uit de cycle’ en heb ik eindelijk het idee dat het eind in zicht komt. Sinds enkele weken ben ik weer wat beter

Een lange klim Lees verder..

PEDAL

De wereldpremière van PEDAL was eind oktober in Canada, de Nederlandse premiere was gisteravond in Heerlen in de uitverkochte en prachtige grote zaal van de oude ROYAL bioscoop. Helaas heeft de kleine Nederlandse Banff tour PEDAL niet in het programma opgenomen (ze konden 6 a 7 films kiezen uit de

PEDAL Lees verder..

Céad Míle Fáilte

Ik kom aan in Ierland met de pont aan het einde van de middag. Mijn enige plan voor de rest van de dag is wegfietsen van Rosslare en de haven en een plekje vinden om mijn tent op te zetten. In Engeland werd me verteld dat het wildkamperen gemakkelijker zou

Céad Míle Fáilte Lees verder..

Presentaties

Hallo allemaal. Bij deze een overzichtje van de openbare presentaties die ik komende maand geef in Nederland. Alledrie zijn ze gratis te bezoeken. –17 augustus Tilburg, bij Astare, 20:00 (aanmelden www.astare.nl) Persoonlijk verhaal over mijn leven op de fiets. –23 augustus Tilburg, bij Theater De Boemel in de Spoorzone, 20:00.

Presentaties Lees verder..

Als ik zo terugkijk….

Het is inmiddels 4 weken geleden dat ik in landde in Nederland. Enkele dagen terug heb ik mijn eerste presentatie gegeven over de tocht van Alaska naar Costa Rica. Hoog tijd om er ook in geschreven woord op terug te blikken. Ik wil jullie vertellen hoe ik de tocht, terugkijkend,

Als ik zo terugkijk…. Lees verder..

Zuidelijke warmte

In mijn vorige blog schreef ik over mijn spoedcursus toerist. In de afgelopen twee weken ben ik juist heerlijk kunnen opgaan in het gewone leven hier in Mexico en tussen de Mexicanen. Na een dag in Mexico city waar ik ‘Saptel‘ bezocht, een hulplijn voor mensen in psychische nood en

Zuidelijke warmte Lees verder..

Spoedcursus Toerist

Als je van je vakantie je dagelijks leven maakt is het geen vakantie meer. Twaalf jaar geleden stapte ik voor het eerst op voor een fietsvakantie. Mijn motivatie: onafhankelijk willen zijn, de wereld zien, nieuwsgierigheid, mezelf uitdagen en groeien als mens. Destijds meer onbewust dan bewust, maar het gevoel was

Spoedcursus Toerist Lees verder..

De riem

Wat een hitte! Wat een hitte! Het lijkt of er een riem om mijn hoofd zit gedraaid. Nog maar weer een paar slokken water. Mijn maag voelt als een veel te hard opgepompte bal. Ik ben misselijk maar overgeven hoef ik niet, naar de wc evenmin. Blegh! Hier is geen

De riem Lees verder..

Baja California

Ik hobbel op mijn fiets over een zandweg met wasbord reliëf en stuiter van voor naar achter van links naar rechts. Mijn tassen klapperen luid een niet te volgen ritme. Hier is mijn fiets niet voor gemaakt! En ik ook niet… Dat eerste is niet waar. Hier is mijn fiets

Baja California Lees verder..

ME ENCANTA LOS MARIACHIS

Nergens is een bordje te bekennen waarop staat aangegeven waar ik de grensovergang kan vinden. Ik besluit het dus maar aan een wandelaar te vragen; ‘hoe kom ik naar Mexico?’. Hij wijst me de weg en even later fiets ik een korte file voorbij en inderdaad, nog altijd, geen aankondiging

ME ENCANTA LOS MARIACHIS Lees verder..

2017 BESTEMMING ONBEKEND

2016 In 2016 nam ik een afslag. Een afslag zonder richtingaanwijzer of straatnaam, een ongeasfalteerd pad dat op geen kaart of GPS te vinden is. Zonder zekerheid waarheen het me zou leiden en hoe het wegdek zou zijn, of het doodlopend zou zijn, met vertakkingen of slechts een omleiding die

2017 BESTEMMING ONBEKEND Lees verder..

Druipend naar het zuiden

Ik moet bekennen dat ik de ‘doorsteek’ van de Verenigde Staten in de afgelopen maanden meer als noodzaak was gaan zien dan als iets om naar uit te kijken. Het vooruitzicht van het reizen in een land waar ‘consumeren’ het fundament van de piramide van Maslov lijkt te vormen kwam

Druipend naar het zuiden Lees verder..

6 maanden onderweg

‘Je bent ook nog niet zo heel lang weg..’ zei mijn broer vandaag aan de telefoon, toen terloops even ter sprake kwam wanneer ik weer ooit in Nederland zou zijn. Wonderlijk hoe perceptie van tijd kan verschillen. Als ik terugdenk aan het verlaten van mijn studiootje in Tilburg, 7 maanden

6 maanden onderweg Lees verder..

..en toen ging het mis

Mijn vorige blog schreef ik op 9 oktober. De volgende dag zou ik beginnen aan de Icefields Parkway. Toch postte ik hem pas op 13 oktober, nog altijd in Jasper. Over wat er in de dagen daartussen gebeurde gaat deze blog. Zaterdagavond 9 oktober Ik heb net ‘Er ist wieder

..en toen ging het mis Lees verder..

De smaak van Canada

Een reis is als een gerecht, een samenstelling van ingrediënten. Soms als een driegangen menu; een memorabel voorgerecht (waar en hoe ik wakker word), een subliem hoofdgerecht (de fietstocht van de dag) en een heerlijk dessert (de aankomst en het doorbrengen van de avond). Een andere keer is de hele

De smaak van Canada Lees verder..

Mijn ALASKA Alaska in beeld

Deze reis begon met mijn wens om Alaska te zien en beleven. Sterk geïnspireerd door ‘Into the Wild’, waarin Chris McCandless aan de wildernis en het ‘echte’ Alaska refereert als ‘Alaska Alaska’. Ik kwam, zag en beleefde! Ik vertrok zonder uitgestippeld plan en bracht uiteindelijk ruim 2 maanden door in

Mijn ALASKA Alaska in beeld Lees verder..

Wennen aan de wildernis

Precies wanneer ik mijn laptop op schoot neem om aan mijn blog te beginnen gaat het noodalarm. Mijn hartslag struikelt even terwijl mijn brein direct begint te werken en mijn positie te bepalen. Wat is de procedure? Waar kan ik heen? Een halve minuut hooguit, dan wordt omgeroepen dat het

Wennen aan de wildernis Lees verder..

Alaska leren kennen

Terwijl ik hier aan de entree van het Denali National Park, achter mijn laptop zit kan ik alleen maar denken; ‘wat is er veel te vertellen’. Hoe meer nieuwe indrukken je opdoet en hoe meer nieuwe dingen je beleefd, des te langer voelt de tijd die is verstreken. Dat las

Alaska leren kennen Lees verder..

The Last Frontier

A-LAS-KA! ALASKAAAAAAAAAAA!!! Eindelijk ben ik er. Eindelijk op die plek die al zo lang bovenaan mijn verlanglijstje stond. Na twee dagen als een malle tegen de wind in ploeteren, heb ik vandaag maar 35km gefietst om te stoppen bij de enige plek met wifi in de wijde omtrek. Ik dacht

The Last Frontier Lees verder..

*NIEUWS* We Love Cycling promo!

Afgelopen 6 april, precies 1 jaar nadat ik Duitsland binnen fietste op mijn Europa-Azië reis, ontving ik een email van Mustard, een Tsjechisch filmproductiebedrijf. Škoda (automerk en sponsor van vele fietsevenementen) wilde voor hun website welovecycling.com graag een promo met mij maken als onderdeel van hun Tour de France campagne…

*NIEUWS* We Love Cycling promo! Lees verder..

Rust Ruimte en Ruigheid

Hafnarfjörður! ‘Aaha! Hafnarfjörður!!’ Precies, dáár waar ik 4 weken geleden met kriebels in mijn buik op de fiets stapte. Daar landde ik gisteren weer om mijn maand IJsland af te ronden met het schrijven van een blog en het organiseren van mijn spullen voor de vlucht naar Alaska. Ik heb

Rust Ruimte en Ruigheid Lees verder..

IJsland aan den lijve..

Nu 16 dagen geleden begon ik aan mijn ‘GROTE REIS’. Inmiddels staat er 988km op de teller van mijn fiets. Geen wereldschokkend hoog getal, ook niet weinig. In Hafnarfjordur besloot ik richting de west fjorden te fietsen (geologisch gezien het oudste deel van IJsland), dunbevolkt en ongerept. De eerste dag

IJsland aan den lijve.. Lees verder..

Van vertrekken naar vertrokken

Hafnarfjörður! Wat? Hafnarfjörður… dat is IJslands voor ‘havenfjord’ en is met zijn 27.000 inwoners de op twee na grootste stad van IJsland! Terwijl ik vanachter mijn laptopje uitkijk over deze metropool zie ik daarachter de zwartgrijze bergen van het binnenland opdoemen, nog volop bedekt met sneeuw. Maar eerste even terug

Van vertrekken naar vertrokken Lees verder..

een Uitnodiging

Nog 4 weken.. Ben je er klaar voor? en Heb je er zin in? Die twee vragen worden mij op dit moment dagelijks gesteld. Om op de eerste in te gaan.. Praktisch ben ik er grotendeels klaar voor, al zijn er toch nog een aantal zaken die geregeld moeten worden.

een Uitnodiging Lees verder..

Als ik straks vertrek

De weken en maanden vliegen voorbij! Ik zeg het steeds vaker tegen mensen om me heen… ‘Als ik straks vertrek, wat heb ik dan een mooi jaar achter de rug!’ Het maakt het er niet makkelijker op om weg te gaan. Nog nooit eerder vertrok ik uit Nederland terwijl ik

Als ik straks vertrek Lees verder..

Mijn missie

Deze blog gaat niet over fietsen. Nou ja, niet echt tenminste. Deze blog gaat over het leven, en over de dood, over alle mensen en een beetje over mij en over Fokke. Hier en daar heb ik al een hint gegeven over waar ik mee bezig was, maar nu ligt

Mijn missie Lees verder..

Voorbereidingen?

Met minder dan 4 maanden te gaan voor vertrek, word mij bijna dagelijks gevraagd ‘Hoe gaat het met de voorbereidingen?’. Ik weet nooit goed wat daarop te antwoorden. Want wat kan ik nu eigenlijk echt doen aan ‘voorbereiding’? Ik heb mijn tickets, ik heb een groot deel van mijn materiaal

Voorbereidingen? Lees verder..

In beweging…

Wat is er veel in beweging! En het mooie is, ik geef zelf de duwtjes. Hoe vaak heb ik al een ‘project’ in gedachten gehad, iets dat ik wilde opzetten; een voorstelling, een actie, een theatergezelschap, een band. Zelden zette ik door. En nu, nu lukt het. Sterker nog, het

In beweging… Lees verder..

stilte na de storm

Het is hier lang stil geweest, maar nu wil er toch een blog geschreven worden. Ook na ruim 4,5 maand terug in Nederland lijkt het alsof mijn leven nog om mijn afgelopen reis draait. Die heeft iets in gang gezet wat niet meer te stoppen is en daarom blijft hij

stilte na de storm Lees verder..

Die laatste kilometers… en dan..?

(Frankrijk) Villegusien-le-Lac, Luzy-sur-Marne, Chamouilley, Reims, (België) Macquenoise, Thuillies, Brussel, Gierle, (Nederland) Tilburg! totaal 16.425km Van Frankrijk naar België, naar Nederland… Terwijl het landschap steeds vlakker werd begonnen mijn gemoed en gedachten steeds meer te schommelen en hobbelen. Ik verliet Besancon in de regen, met eerst 3 dagen ‘bestemming onbekend’ voor

Die laatste kilometers… en dan..? Lees verder..

De Alpen en het Jura door-fietsen, hiken, klimmen, zwemmen en vliegen…

(Italie) Bergamo, Como, Domodossola, (Zwitserland) Visp, Thun, Fribourg, Besaix, (Frankrijk) Lac Saint Point, Besancon totaal 15.661 km ..en toen zat ik ineens weer alleen op de fiets. Het afscheid nemen van mijn compagnon Alessandro was even slikken. Wat gek, om ineens niemand meer voor of achter me te hebben rijden.

De Alpen en het Jura door-fietsen, hiken, klimmen, zwemmen en vliegen… Lees verder..

De weg naar het westen

(Kroatie) Dubrovnik, Trstenik, Vela Luka, Sibenik, Zadar, Mali Losinje, Cres, Marcana, Porec, (Italie) Trieste, Latisana, Venetie, Montegrotte, Sirmione totaal 14.933km In deze blog ga ik verslag doen van de afgelopen 3 weken. Dubrovnik, waar ik op 11 april was, lijkt een eeuwigheid geleden, net als alles wat er ligt tussen

De weg naar het westen Lees verder..

Bikkelen in de Balkan

(Servie) Buljanovac, Oravica, Belojin, (Kosovo) Pristina, Peje, (Montenegro) Rozaje, Bijelo Polje, Djurdevina, Podgorica, Secine, Igalo, (Kroatie) Dubrovnik 13.882km totaal Onderweg naar de Servische grens, vanuit Skopje, zag ik de gezichten om me heen al veranderen. Van Macedonisch naar Servisch, leek mij.. Maar na een bezoekje aan een supermarktje, waar we

Bikkelen in de Balkan Lees verder..

Fietsen door winterwonderland Bulgarije en gastvrij Macedonie

Istanbul, Alexandroupoli, Mesti, Kirkovo, Madan, Smilyan, ?, Dospat, Bansko, Logodaz, Kocani, Otovica, Skopje 13.017 km totaal Waar te beginnen? Misschien bij Wilson. De Rohloffnaaf was na 4 keer spoelen en olie verversen weer de oude. Ook de olie in de (hydraulische) remmen moest blijkbaar nodig aangevuld worden. Nieuwe ketting erop,

Fietsen door winterwonderland Bulgarije en gastvrij Macedonie Lees verder..

Zout water happen en even ‘van-de-fiets-vakantie’ in Lombok

Canggu, Padangbai (Bali), Kuta, Labuhan Lombok (Lombok), Kelong Kang (Sumbawa), Praya, Kuta (Lombok), Padangbai, Ubud, Kuta (Bali) Toen ik mijn vorige blog schreef zat ik al 10 dagen ‘vast’ in Kuta Lombok. Ik was in een ‘fietsdip’ beland, leerde surfen en had leuk gezelschap van verschillende andere reizigers. Daar waren

Zout water happen en even ‘van-de-fiets-vakantie’ in Lombok Lees verder..

De muren van China

Kashgar (per trein naar), Chengdu, Meishan, Leshan, Kunming, Juxi, Tonghai, Jianshui, Duo yi shu, Luchun, Daheishan, Jiangcheng, Manla, Mengxing, Mengla (China), Luang Namtha (Laos) 8642km totaal Zoals ik al schreef werd ik in Kashgar herenigd met enkele fietsers waarmee ik enkele dagen eerder de Pamir uit was gefietst. Na één

De muren van China Lees verder..

Pamir deel 2; Rauw & Puur

Reve, Kargush, Alichur, Murgab, Akbaytalpass, Kara-kul, grensovergang Tadzjikistan, Sary-tash, Osh, Kashgar 7616km (voor ik het vergeet; ik heb drie filmpjes toegevoegd aan de blogs ´Van kaal Kazakhstan…´ en ´Van ontroering…´. Je vindt ze tussen de tekst.) Hier is dan eindelijk deel 2 van de Pamir-blog. Het terugkijken van de foto´s

Pamir deel 2; Rauw & Puur Lees verder..

Naar huis voor Fokke

In de nacht van 18 op 19 mei, rond 4:00, las ik het bericht dat mij eerder die avond was gestuurd: ‘Fokke is vandaag overleden’… Ik logeerde bij een ‘collega-fietser’ die geen Engels spreekt in een éénkamer-appartementje. Eerst de schrik, licht aan, schreeuwen, huilen, contact zoeken met mijn beste vriendin,

Naar huis voor Fokke Lees verder..

Polen, Slowakije… en wat een fietser zoal beweegt / Poland, Slovakia… and what moves a cyclist like me

scroll down for English version (Polen) Bielsko Biala, Krakau, Gromnik, (Slowakije) Giraltovce, (Polen) Bzianka, Przemysl, (Oekraine) Lviv Totaal 2268km Waar te beginnen? Ik wil eigenlijk niet vertellen over wat ik gezien heb, welke steden, gebieden of zelfs landen. Als ik dat zou willen beschrijven zou ik iedere dag een blog

Polen, Slowakije… en wat een fietser zoal beweegt / Poland, Slovakia… and what moves a cyclist like me Lees verder..

Pippi in Wahnsinnland

Daar is ie dan, mijn eerste blog vanaf ’the road’. Of eigenlijk ‘der weg’. Wat een afscheid was dat in Tilburg!! 38 vrienden en bekenden die waren gekomen om mij uit te zwaaien en een goede reis te wensen! De groepsfoto heb ik al verscheidene malen bekeken en aan mijn

Pippi in Wahnsinnland Lees verder..

Nog 1 nachtje slapen

..en dan is het zo ver! Dan begin ik eindelijk aan die grote reis! In de afgelopen week is er veel gebeurd. Ik heb mijn laatste werkdagen gehad, mijn appartement uitgeruimd en opgeleverd, mijn visum voor Rusland ontvangen, afscheid genomen van een wel erg leuke jongeman die ik kort geleden

Nog 1 nachtje slapen Lees verder..

Het verhaal van de knieën

Zoals velen al weten ben ik afgelopen zomer van mijn fietsvakantie terug moeten keren, omdat ik last had van mijn knieën. De meest verschrikkelijke doemscenario’s zijn in mijn gedachten voorbij gekomen. Wat als ik nooit meer zou kunnen fietsen? Na een pessimistische orthopeed kwam ik gelukkig bij de meedenkende sportarts

Het verhaal van de knieën Lees verder..

‘Je mannetje staan’

Vrouw dus.. dat ik dat ben kan, als het op reizen aankomt, soms fikse frustratie bij mij oproepen. In mijn ogen hebben alleenreizende mannen het zoveel makkelijker. Een vrouw alleen oogt (en ís vaak) toch kwetsbaarder dan een man alleen. Nu hangt het natuurlijk ook van de man of vrouw

‘Je mannetje staan’ Lees verder..

The road from Karakol

Real adventure is not polished. It’s not the result of some marketing budget. There’s no hashtag for it. It burns brightest on the maps edges, but it exists in all of us. It exists on the intersection of imagination and the ridiculous. You have to have faith it will find you

The road from Karakol Lees verder..

Over alleen reizen

Travelling on your own is harder work than with company; you feel the good times and the bad times all the more because there is no one to share them with. You have to become emotionally self-reliant, calling fort reserves of physical and emotional energy to get you over the

Over alleen reizen Lees verder..

Scroll naar boven