Het verhaal van de knieën

Zoals velen al weten ben ik afgelopen zomer van mijn fietsvakantie terug moeten keren, omdat ik last had van mijn knieën. De meest verschrikkelijke doemscenario’s zijn in mijn gedachten voorbij gekomen. Wat als ik nooit meer zou kunnen fietsen? Na een pessimistische orthopeed kwam ik gelukkig bij de meedenkende sportarts van het SMC terecht. Hij stuurde mij door naar een knappe bewegingswetenschapper bij Sportmax, die heeft opgemeten of mijn fiets juist was afgesteld voor mijn lichaam. Daarnaast werd ik doorverwezen naar een (wederom knappe) fysiotherapeut bij het SMC die met mij aan de slag is gegaan.

Nu, bijna 5 maanden van oefeningen, tapen, pijnlijke massages en de eerste traumeel-injectie verder, is de pijn minder, deels verplaatst, maar helaas nog niet verdwenen.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=I-FNfhPegqA&hd=1]

Wat het nu precies is? Als ik het goed begrepen heb; met name Patellofemoraal pijnsyndroom, maar er komt nu ook een geïrriteerde knieschijfpees bij kijken en te veel spanning in de kuitspieren etc..  Gelukkig heeft de sportarts mij zijn zegen gegeven en gezegd dat ik ‘moet’ vertrekken. Ik kan niets ‘kapot’ maken. Het kan zomaar zijn dat na een maand blijkt dat fietsen het beste medicijn is. Het kan ook zijn dat ik soms op pijnstillers moet fietsen. Of mijn knieën het houden vind ik misschien wel het spannendste onderdeel van heel de reis! Maar dat kan ik niet anders uitvinden dan door gewoon op de fiets te stappen en te gáán. En dat is precies wat ik ga doen!

Knieën Hera van Willick
Mijn knieën met McConnel-tape

0 gedachten over “Het verhaal van de knieën”

  1. Als ik per jaar vele tocht rij en ik zie soms veel mensen fietsen waar de verhouding van fiets met hun fietsgedrag niet klopt zeg ik gewoon waar het op staat. Sommige rijden met een te lage zadelhoogte of verkeerd afgesteld stuurlengte en ga zo maar door. Kortom ga goed voor een afgestelde fiets naar een vakkundige fietsenwinkel en laat daar alles opmeten en laat daar dan ook de fiets afstellen. Als dit is gebeurd ga na een tijde zelf de verhouding wat veranderen. Maar ga altijd ”even” uit van de afgestelde fiets hoe deze is afgeleverd.

  2. Hoi Haartje,

    ik hoop uit de grond van mijn hart, dat

    HET GROTE FIETSEN straks ook

    DE BESTE THERAPIE blijkt te zijn,

    dikke kus van Mmia

  3. Beste Hera, hoe staan de voorbereidingen? Ik heb geen tijd om alles te lezen, als fietser ben je cht enorm druk, maar ik ben wel benieuwd naar je voortgang. Succes en geniet nog even van Nederland. Ik ben er ook weer een weekje, verrassingsbezoek vanuit Dubai! Geniet van de laatste puntjes op de I, ik moet zeggen, op de ontelbaar vele i’s, je zult zien: wanneer je weg bent, is dat alles wat niet af is, niet belangrijk!

    Groetjes Cinderella
    http://www.cyclingcindy.wordpress.com

  4. Hoi Cinderella,

    de voorbereidingen gaan goed. Nog steeds last van mijn knieën, maar ik heb goed vertrouwen dat ze het gaan houden. Nu vooral nog alles regelen om thuis alles op te zeggen, achter te laten etc. Ik kijk er ontzettend naar uit om te gaan, maar spannend vind ik het ook wel weer. Heb jij nog tips over hoe om te gaan met lastige mannen? Dat is eigenlijk het enige waar ik schrik voor heb. Ook het enige wat ik echt beangstigend vond tijdens mijn vorige tocht door zuid-oost Azië. Hoe ga jij daar mee om? Ik ben vrij klein en smal en het is duidelijk dat ik fysiek niet veel in te brengen heb. Hoor het graag van je als je nog tips hebt.

    Geniet van je daagjes in NL en wie weet zien we elkaar een keer ‘on the road’!

    Groetjes, Hera

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven