Thuis

Vanuit een warm appartement in Tilburg schrijf ik jullie. Ik ‘bof’, want ik kan hier een half jaartje blijven wonen. Maar als je mij een jaar geleden had gezegd dat ik nu (door mijn lijf gedwongen) nog altijd in Nederland zou zijn was ik in tranen uitgebarsten. Vandaag is het

DE STAND VAN ZAKEN Het is inmiddels ruim drie maanden geleden dat ik hier beschreef ‘hoe ik mezelf een burn-out fietste‘. Inmiddels ben ik ruim vijf maanden ‘uit de cycle’ en heb ik eindelijk het idee dat het eind in zicht komt. Sinds enkele weken ben ik weer wat beter

Zoals ik in mijn vorige blog al schreef verliep mijn terugkomst in Nederland (vanwege het gebroken sleutelbeen) niet erg soepel. Twee dagen na aankomst stortte ik in en bracht drie weken in een waas door. Toen in de derde week het glasgordijn wat op trok besloot ik op de uitnodiging

Twee maanden in Nederland na 13 maanden onafgebroken over de wereld te hebben gezworven, ‘het gaat je niet in de koude kleren zitten’. Inderdaad, het is fijn weer mijn moedertaal te kunnen spreken hier in mijn vaderland. Hoe vloeiend mijn Engels inmiddels ook is, het blijft toch anders om je

Het is inmiddels 4 weken geleden dat ik in landde in Nederland. Enkele dagen terug heb ik mijn eerste presentatie gegeven over de tocht van Alaska naar Costa Rica. Hoog tijd om er ook in geschreven woord op terug te blikken. Ik wil jullie vertellen hoe ik de tocht, terugkijkend,

Hafnarfjörður! Wat? Hafnarfjörður… dat is IJslands voor ‘havenfjord’ en is met zijn 27.000 inwoners de op twee na grootste stad van IJsland! Terwijl ik vanachter mijn laptopje uitkijk over deze metropool zie ik daarachter de zwartgrijze bergen van het binnenland opdoemen, nog volop bedekt met sneeuw. Maar eerste even terug

Nog 4 weken.. Ben je er klaar voor? en Heb je er zin in? Die twee vragen worden mij op dit moment dagelijks gesteld. Om op de eerste in te gaan.. Praktisch ben ik er grotendeels klaar voor, al zijn er toch nog een aantal zaken die geregeld moeten worden.

De weken en maanden vliegen voorbij! Ik zeg het steeds vaker tegen mensen om me heen… ‘Als ik straks vertrek, wat heb ik dan een mooi jaar achter de rug!’ Het maakt het er niet makkelijker op om weg te gaan. Nog nooit eerder vertrok ik uit Nederland terwijl ik

Deze blog gaat niet over fietsen. Nou ja, niet echt tenminste. Deze blog gaat over het leven, en over de dood, over alle mensen en een beetje over mij en over Fokke. Hier en daar heb ik al een hint gegeven over waar ik mee bezig was, maar nu ligt

Met minder dan 4 maanden te gaan voor vertrek, word mij bijna dagelijks gevraagd ‘Hoe gaat het met de voorbereidingen?’. Ik weet nooit goed wat daarop te antwoorden. Want wat kan ik nu eigenlijk echt doen aan ‘voorbereiding’? Ik heb mijn tickets, ik heb een groot deel van mijn materiaal

Wat is er veel in beweging! En het mooie is, ik geef zelf de duwtjes. Hoe vaak heb ik al een ‘project’ in gedachten gehad, iets dat ik wilde opzetten; een voorstelling, een actie, een theatergezelschap, een band. Zelden zette ik door. En nu, nu lukt het. Sterker nog, het

Het is hier lang stil geweest, maar nu wil er toch een blog geschreven worden. Ook na ruim 4,5 maand terug in Nederland lijkt het alsof mijn leven nog om mijn afgelopen reis draait. Die heeft iets in gang gezet wat niet meer te stoppen is en daarom blijft hij

(Frankrijk) Villegusien-le-Lac, Luzy-sur-Marne, Chamouilley, Reims, (België) Macquenoise, Thuillies, Brussel, Gierle, (Nederland) Tilburg! totaal 16.425km Van Frankrijk naar België, naar Nederland… Terwijl het landschap steeds vlakker werd begonnen mijn gemoed en gedachten steeds meer te schommelen en hobbelen. Ik verliet Besancon in de regen, met eerst 3 dagen ‘bestemming onbekend’ voor

..en dan is het zo ver! Dan begin ik eindelijk aan die grote reis! In de afgelopen week is er veel gebeurd. Ik heb mijn laatste werkdagen gehad, mijn appartement uitgeruimd en opgeleverd, mijn visum voor Rusland ontvangen, afscheid genomen van een wel erg leuke jongeman die ik kort geleden

26 mei 2010 Nederland, den Bosch, 15:13 en het regent buiten. Waar moet ik beginnen? De vliegreis naar huis.. In totaal ben ik zo’n 24 uur onderweg geweest. Hoe ik me voelde tijdens die 24 uur is het beste te begrijpen als ik vertel wat ik die 24 uur heb gedaan…