scroll down for english version!
(Oekraïne) Lviv, Bzianka, Ternopil, Khmelnytskyi, Staryi Lyubar, Zhytomyr, Radomyshl, Kiev! Totaal 2923km
Dit wordt een korte blog, over mijn eerste twee weken Oekraïne.
Door de gebeurtenissen van afgelopen week (hierover meer in mijn volgende blog) voelen mijn belevenissen in Oekraïne als hoofdstukken uit een boek dat ik heb gelezen. Ik herinner ze me nog, maar ik voel ze even niet meer.
Vanaf het moment dat ik de grens over was, was ik weg van Oekraïne. De uitgestrekte bossen, velden, verre horizonten en vriendelijk ogende huisjes en dorpen maken het een prachtig fietsland!
Na een bezoek aan de prachtige stad Lviv, vervolgde ik als pelgrim mijn tocht, zonder idee waar ik de volgende nachten zou slapen. Wat me dat heeft opgeleverd is voor ‘ons westerlingen’ ongekend. Geen enkele gastvrouw (want waar de mannen-des-huizes zijn mag Joost weten..) heeft mij toegestaan mijn tentje op te zetten, ik mocht toch zeker gewoon in huis slapen!? Zo heb ik ontdekt dat iedere bank in Oekraïne uitgeklapt kan worden tot bed en er altijd een extra plek is aan tafel (ongeacht hoeveel generaties er al aan zitten).
Voor de statistieken misschien leuk als ik opsom wat ik voor ontbijt heb gekregen tijdens de fietsdagen van Lviv tot en met Kiev:
Pannekoeken, muesli, warme rijstepap (van verse koemelk), vers deegkoekjes/flensjes met kersen in sap, chocoladebolletjes in water en fruit, aardappelpuree met worst en salade, soort omelet, soort graantjes met worst en ten slotte havermoutpap.
In Radomyshl werd door Nick al bijna twee weken uitgekeken naar mijn komst. Nick en zijn gezin maken in de zomer fietsvakanties (naar de zwarte zee en naar Rusland) en dat schijnt in Oekraïne zo speciaal te zijn dat ze daarvoor tot twee maal toe op het Oekraïnse journaal zijn geweest. Ik heb twee nachten bij dit leuke gezin gelogeerd.
Dan nog mijn kijk op een aantal mythes rondom Oekraïne:
–‘iedereen is daar heel de dag dronken’ niet waar
Het aantal dronkenlappen op straat is (mijns inziens) gelijk aan dat in Nederland. Je ziet inderdaad meer mannen(!) met een flinke fles bier op een bankje zitten, maar je merkt daar verder geen effect van in de sfeer op straat.
–‘de wegen zijn verschrikkelijk slecht’ waar
Het maakt niet uit of ik de kleine binnenwegen of de grote hoofdwegen kies, beide kunnen er even abominabel aan toe zijn. Vooral de asfaltwegen zijn ‘geplaveid met gaten en bulten’. Gelukkig heb je als fietser maar een cm of 5 aan glad wegdek nodig, zodoende hoor je mij niet al te veel klagen over de staat van deze wegen.
–‘het verkeer is levensgevaarlijk (voor een fietser)’ niet waar
Het is absurd als je de auto’s ziet rijden omdat ze nog geen twee meter recht vooruit rijden, ze slingeren alle kanten op, maar dit is enkel om de kuilen en bulten in het wegdek te omzijlen. Verder rijden ze over het algemeen netjes met een boog om mij heen en wordt ik minder vaak dan in Duitsland (bijv.) van de weg geduwd.
Tot slot nog een aantal foto’s èn de boodschap dat ik het ONTZETTEND leuk vind om reacties op mijn blog te lezen :). Ik zie natuurlijk dat mijn blog inmiddels een heleboel ‘volgers’ heeft, maar ik ben dan ook wel heel benieuwd wie hem allemaal ook ècht lezen en wat jullie er van vinden. Dus, voel je uitgenodigd om een korte reactie te geven!
english version
(Ukraine) Lviv, Bzianka, Ternopil, Khmelnytskyi, Staryi Lyubar, Zhytomyr, Radomyshl, Kiev! Total 2923km
This will be a short blog about my first two weeks in Ukraine.
Because of the events in the last week (more about this in my next blog) it feels as if my adventures in Ukraine are nothing but the chapters of a book I read. I remember them, but for now, I don’t feel them.
From the first moment that I crossed the border, I loved Ukraine. The wide forests, fields, far horizons and friendly looking houses and villages make it a beautiful bike-country.
After visiting the beautiful city of Lviv, I continued my travels as a pilgrim, with no idea where I’d sleep in the next nights. That brought me experiences that are unknown for ‘us western people’. Not a single hostess (cause lord knows where the men were hanging out..) allowed me to put up my tent, ‘of course’ I would sleep in the house!! That’s how I found out that every couch in Ukraine can be folded out as a bed and there is always an extra seat at the table (no matter how many generations are already joining the meal).
For the statistics, it’s maybe nice to tell you what I got for breakfast during my bikedays from Lviv to Kiev:
Pancakes, muesli, hot rice pudding (made with fresh cow milk), fresh made cookies with cherries, chocolate cereal in water and fruit, mashed potatoes with sausage and salad, omelet, sort of rice with sausage, oatmeal.
In Radomyshl I stayed two nights with Nick and his family, who had been looking forward to welcome me for two weeks already. In summertime they go on biketravels too (to the black sea and Russia). Apparently that is so unique in Ukraine that they got interviewed for national TV twice about it.
My view on a few myths about Ukraine:
–’everybody is drunk there all day’ not true
Drunken people on the streets are as common/rare as in Holland. There’re more men(!) with a big bottle of beer sitting on a bench outside, but I didn’t feel any effect of that on the atmosphere in the villages.
–’the roads are incredibly bad’ true
It doesn’t matter if I choose the small roads or the main ones, both can be horrifically bad. Especially the paved roads and nothing but wholes and bumps. Luckily, as a cyclist, you only need a few cm of good pavement, so I’m not complaining too much.
–‘Ukraine traffic is very dangerous (for a cyclist)’ not true
When you see the cars driving it looks absurd, since they don’t go straight forward for even two meters, they just twist and turn, but only to avoid all the wholes and bumps in the road. Besides that they’re polite drivers who leave me enough space and I get pushed off of the road way less then, for instance, in Germany.
Finally, a few pictures and I want to let you know how much I appreciate the reactions on my blog . I know that there are a lot of people ‘following’ my blog, but of course I’m curious who actually reads it and what you think about it. So, feel invited to leave a short reaction!
Dag Hera,al weer ’n stuk verder! Prachtig dat je wordt omringt door gastvrijheid en je zo kunt genieten van alles dat je tegenkomt.Hoe beleef je de wissende landen waar je doorheen fietst?.Natuurlijk is het ene land of streek een stuk prettiger dan het andere,schrijf daar eens wat over als je wilt.Ik vind het knap dat je zoveel spirit en veerkracht hebt , met steeds wisselende situaties om te kunnen gaan en zelfs als passerende beroemdheid in het zonnetje wordt gezet,machtig mooi.Genieten doe je overduidelijk.Mag ik je vragen wat je onderweg het meeste troost en kracht bied?groetjes en blijf ons met je verhalen deel uitmaken van jouw avontuur
hera,is weer een mooie tocht,geweest,door Ukraine,mooi land,mooie ontvangsten, ,ben blij dat je nu even hier bent,en hoop dat je blijft zolang je nodig hebt,de weg wacht wel op jou,en word niet korter.
lieve groet papa.
Hoi Hera,
Vol bewondering lees ik je blog!
Wat het extra leuk maakt voor mij is het inkijkje wat ik krijg in de landen waar veel cursisten/deelnemers van het mst vandaan komen. Een kijkje achter de voordeur zeg maar 😉
Blijf dapper doortrappen! Dan blijf ik uitkijken naar je verhalen en avonturen!
Warme groet
Marieke
Mooi om te lezen Hera! Hoop zo dat je het weer als vanouds oppakt!
Liefs Netty
Hi Hera ,
Ken je alleen van je ontmoeting met Bert van de Kroft die naar Thailand onderweg is met de fiets. Volg je blog met plezier en bewondering. Geniet van je ervaringen en typische foto’s
Ga zelf een van de komende dagen met de fiets van Antwerpen naar Land’s End ( Cornwall) in Engeland. Dat is echter een peulenschil in verhouding met jouw prestatie .
Keep on rolling en wens je verder een behouden reis.
Hoi Hera,
Prima lengte voor een blog, als ze langer worden krijg ik de neiging om stukken te skippen. Ga zo door (op het blog en op de fiets)!
Weer mooi om jouw reis en ervaringen mee te mogen maken
It’s an honor for me and my family. Thank You for Your choice to stay at my house. (Nick from Radomyshl)
Hoi Hera,
Ik lees erg graag je blog, vorig jaar is een vriend van mij ook naar Kiev gefietst en volgend jaar ga ik met hem samen naar Riga of misschien iets verder fietsen wat voor mij de eerste fietsreis word. Iets waar ik ontzettend naar uitkijk, en door jou blog krijg ik alleen maar meer zin om te gaan 😀 verder geniet ik enorm van de verhalen over hoe elk land en de mensen daar zijn en wat je allemaal wel niet meemaakt.
Groetjes Miranda
Wij beiden, kijken elke keer vol verwachting uit naar opnieuw een verhaal uit een andere wereld, een wereld, waar je niet vaak over nadenkt, maar die dankzij jouw verhalen, voor ons tot leven komt.
We blijven je volgen.
Zelf reisde ik in 2013 per trein van Noord naar Zuid, van Kiev naar Cherson. Die uitgestrekte landschappen gaven een ontzettend gevoel van ruimte. Mijn te kleine treinplekje – want: bedje te kort – was ’s ochtends op slag vergeten.
Ha, ha, dat stevige ontbijt herken ik. Ik weet dat sommigen ervan gruwen, maar ik? Héérlijk vond ik het.
Mooie verhalen, foto’s en filmpjes.
Ga zo door!
Wow, wat een mooie ervaring moet dit voor je zijn om zo gastvrij ontvangen te worden in zo’n interessante omgeving- echt heel leuk om je blog te lezen en een beetje mee te mogen genieten. Nog veel prettige avonturen toegewenst en groetjes van een andere fietser.
Ik lees nu af en toe je mooie verhalen (met een beetje jaloezie). Gelukkig mag ook ik binnenkort (nog 2 maandjes) op de fiets springen voor een lange reis, en hopelijk net zo’n mooie dingen beleven als jij!
groetjes, Lieke
Ik lees je blog helemaal en ik zie je filmpjes met daarin bijzondere dingen zoals hond-achtige varkentjes met veel plezier; vind het zeker niet te lang. Ook de spannende schoorsteen-beklimmende, auto rijdende, bijzondere instrumenten bespelende avonturen op facebook gaan er in als koek!
Ben altijd weer blij als er een bericht is van “never stop pedaling” en ben dankbaar voor je zanglessen. Sterke in deze moeilijke tijd. Dat je reis maar een mooi vervolg mag krijgen als de tijd rijp is.
Mooi Hera ,super mooie foto’s en je ervaringen,het ga je goed .gr Henny gommans,medewerkster Herbergier Grathem.
Hoi Hera,
Zoals je weet had ik al veel over je gehoord, maar tot nog toe nooit op je blog gekeken. Wat een avontuur! Ben jaloers, ik ga volgende week proberen van Parijs naar Zevenbergen te fietsen, maar dat is natuurlijk niets vergeleken bij jouw tocht. Neem je tijd om weer bij te tanken en wanneer jij er aan toe bent, hoop ik dat je weer vol enthousiasme verder gaat. Ik zal je blijven volgen. Veel succes!
Hoi Hera. Weer een prachtige Blog!! fijn om toch te lezen dat je het zo naar je zin heb en ook fijn voor je dat zo word opgevangen door gasten om te blijven slapen. weer erg mooie foto`s!! prachtig landschap! en leuk filmpje. rot voor je dat je deze reis op deze manier moet onderbreken, maar ook fijn om in deze omstandigheden bij familie te zijn toch? Ik ben wel iemand die al je Blog`s leest!!! kijk er ook telkens naar uit! vind het heel stoer en dapper van je dat je dit doet en daar wil ik alles van weten;} ik zal je ook blijven volgen!!
ik heb respect voor je! voor wat je doet en hoe je het doet!! Heel veel sterkte Hera tot snel weer!! liefs XX Eduardo.
Top die gastvrijheid! Veel plezier met t vervolg van de reis!
X Tom
Hoi Hera,
fijn om weer te lezen hoe het met je gaat. Je geeft zoveel leuke reactie over je persoonlijke ervaring dat het een verrijking is voor mensen zoals ik die met jou mee mogen genieten van wat je beleeft en welke wijsheden je onderweg tegenkomt. Prachtige foto’s en fijn om iets van de gewoonten van de mensen te lezen. Altijd een slaapbank en een extra bord, daar kunnen wij nog wat van leren.
Goede voorzetting van je reis en alle goeds!
Heel veel liefs Adrie
“Ik heb je pas een keer ontmoet. ”
Hoi Hera,
Je schreef laast een stukje dat je het leuk vindt om reacties te krijgen op je blog en misschien vind je het leuk om te weten wie zoal je blog volgen…
Ik ben Onno en we hebben elkaar even heel kort gesproken op de fiets en wandel beurs begin dit jaar.
Je had veel interesse aan je tafel van verschillende mensen. Ik heb een kaartje van je meegenomen en sindsdien volg ik je blog met veel plezier. Ik heb een beetje zitten aftellen naar je vertrek en soms dacht ik, wanneer komt ze nu met een update?
Maar nu ik zelf onderweg ben merk ik ook hoeveel tijd het neemt om een bericht te posten.
Ik heb jouw blog als inspiratie voor een eigen blog gebruikt ik houd mijn berichten bij voor familie en vrienden op mrbulbousbow.wordpress.com
Oh ja ik ben geenzins een ‘ pelgrim fietser ‘ zoals jij maar een vakantiefietser. Ik ben ook vanuit huis vertrokken en fiets in Noorwegen ik heb ‘maar’ 8 weken om te fietsen.
Hoop dat mijn berichtje bijdraagt aan je motivatie om te blijven posten.
Ben in ieder geval geen anoniempje meer.
Groet Onno