Daar is ie dan, mijn eerste blog vanaf ’the road’. Of eigenlijk ‘der weg’.
Wat een afscheid was dat in Tilburg!! 38 vrienden en bekenden die waren gekomen om mij uit te zwaaien en een goede reis te wensen! De groepsfoto heb ik al verscheidene malen bekeken en aan mijn gastheren en -vrouwen onderweg laten zien. Eergisteren op de fiets drong het nog eens tot me door hoe bijzonder het is om afscheid te mogen nemen van zo’n groep. ‘Normaal gesproken’ komt dat tijdens je leven niet voor, maar komt er pas zo’n groep afscheid van je nemen als je er zelf ‘niet meer bij’ bent. Voor mij een indrukwekkende ervaring, waarvan ik de waarde voor mij, tijdens deze lange reis, maar al te goed voel. Er staat een comite achter me dat in mij gelooft en me steunt in dit grote plan. En dat is een rijk gevoel!
Inmiddels ben ik, in 10 dagen, 952km oostwaarts gefietst en in Dresden aangekomen. Een groot deel daarvan heb ik de ‘mittellandroute’ gevolgd, die van Aachen tot (voorbij) Dresden loopt. Een prachtige route over ‘fietspaden’ die, behalve over asfalt, ook verrassend veel over zand-, gravel-, steenslag- en, dankzij het weer, modderpaden bleek te leiden. Gelukkig fiets ik graag over zulke ‘dirtroads’, al kijkt mijn fiets een beetje sip dat hij nu al zo vies is. Onderweg heb ik zowel campings aangedaan (meestal doodstil en leeg) als bij mensen in de tuin gekampeerd.
De eerste keer dat ik het zonder camping moest/besloot te stellen was op dag 4. Ik had er een lange dag opzitten met aan het einde een nogal onverwacht lange klim door het bos rondom een stuwmeer. Het was een regenachtige dag, maar ik heb inmiddels gemerkt dat regen mij niet zo snel klein krijgt als ik altijd dacht. Dus ik fietste door en door en een eventuele camping voorbij, omdat ik nog geen zin had om neer te strijken. Gezien het grauwe weer waren er geen mensen ‘rundum hause’ aan het werk, dus ik kon niet zomaar iemand aanschieten om te vragen of ik misschien in de tuin zou mogen kamperen. Zo fietste ik verschillende dorpjes voorbij, wetende dat ik toch een keer ergens aan zou moeten kloppen. In die eindeloos lange klim besloot ik in het eerstvolgende dorp bij het eerste geschikte huis (met tuin) aan te bellen, en zo geschiedde het… Na wat onderzoekende en twijfelachtige blikken, mocht ik mijn tent opzetten naast de uit hout gesneden windmolen en niet veel later stond ik onder een heerlijk warme douche en werd mijn vervolgens een goede avondmaaltijd voorgezet, met de vraag hoe laat ik de volgende ochtend graag wilde ontbijten.
Zo heb ik in de daaropvolgende dagen campings met tuintjes afgewisseld om nu in Dresden te zijn neergestreken bij een ‘gastgezin’ waarmee ik via Warm Showers (een website voor en door fieters, waarop je een warme douche en bed of kampeerplek kunt aanbieden en opzoeken) in contact ben gekomen. De 27jarige wereldfietser in kwestie was zelf, na een fietsreis van ruim 2 jaar, nog druk met andere avonturen en was slechts een middag thuis om weer een nieuwe backpack in te pakken voor een andere trip, maar zijn ouders hebben mij als tijdelijke ‘dochter’ verwelkomt in hun huis, met alles erop en eraan qua verzorging en verwenning. Dat is genieten, na 10 dagen trappen!!
Bij het afscheid in Tilburg heb ik een hele stapel enveloppes gekregen om mij onderweg te ‘vermaken’ en met name door moeilijke momenten heen te helpen, sommigen speciaal daarvoor bedoeld. Ik heb alleen de enveloppe van mijn mama nog geopend, toen ik na een zware fietsdag op een enorm ongezellige grauwe camping terecht kwam. De anderen zitten nog dicht in mijn tas om pas geopend te worden als ik het ‘nodig ‘ heb! Spannend! Want nieuwsgierig ben ik natuurlijk wel…
Goh, verder is het allemaal nog HEEL raar! Moeilijk te beseffen dat ik op een soort ‘wereldreis’ ben, terwijl ik nog ‘gewoon in Duitsland’ zit. Landen als Kazachstan en Kyrgizie klinken nog even ver en exotisch als toen ik thuis was, en dat terwijl die grote reis nu toch ECHT begonnen is. Maar ik sta nog zo aan het begin van dit grote avontuur! Morgen fiets ik, na twee rustdagen, de grens over naar Tsjechie. Waar het volgende gastgezin (twee ouders met kleine, ook fietsende, kinderen) na 4 dagen alweer op mij wacht. Ik mag daar zomaar ‘mee-pasen’. Een fijn vooruitzicht! Want een beetje spannend vind ik het allemaal ook wel! Iedere dag fiets ik een stukje verder het onbekende in.. en dan met de onzekere vooruitzichten wat Oekraine betreft. Daarover krijgt ik trouwens sms-updates vanuit mijn reisverzekering, en zo blijf ik goed op de hoogte van waar er wat mis is.
Dat ‘gewoon in Duitsland’ is trouwens ook weer niet ZO gewoon, want ik ben onderweg al veel verrast, door prachtige landschappen, gekke kaboutertuinen, spooroverwegen die standaard gesloten zijn en waar je op een knop moet drukken om aan te vragen hem te openen(!)(superleuk), resten van een doorgangskamp uit WO II en prikkeldraad van de scheiding tussen oost- en west-Duitsland (indrukwekkend) en een outdoorwinkel in Dresden waar je kano’s kunt uitproberen (in een indoor-vijver), kleding (in een regenkamer en windtunnel) en klimspullen (in een klimgang). In die winkel ga ik vanmiddag pepperspray kopen en (hopelijk) mijn lekkende benzinebrandertje repareren.
Als afsluiting zal ik jullie verklappen wat er vanavond op mijn programma staat! De vader van dit ‘gastgezin’ is namelijk (zelfstandige) conservator, en volgens mij een hele goede, want hij heeft aan alle (historisch) belangrijke gebouwen van Dresden gewerkt. Momenteel is hij aan de slag in het ‘operahaus’ van Dresden. Daar heb ik gisteren een prive-rondleiding van hem gehad.
De avond daarvoor had ik ook al een rondleiding door heel Dresden had gehad, waardoor ik nu ALLES weet over ALLE oude gebouwen in Dresden, en dat is voornamelijk dat er geen oude gebouwen zijn in Dresden omdat in de oorlog werkelijk alles platgebrand en -gebombardeerd is. Maar voor vanavond heeft hij voor mij een kaartje (in de ‘speciale-gasten-loge!) regelend voor het pianoconcert van Radu Lupu (een van Duitslands befaamdste pianisten), die Schumann en Schubert speelt tijdens het slotconcert van zijn tournee. Uitverkocht! Ik ben hier wel met mijn neus in de boter gefietst hoor!
Dit was mijn eerste, ietwat chaotische, reisverslag! Er is zoveel te vertellen, en dat in nog maar 12 dagen tijd! Hieronder nog een paar foto’s van het fietsen en een kort videoverslagje van mijn meest recentje fietsdag, door regen en hagelstorm!
Oeps, vergeet ik helemaal de titel te verklaren!!! Ik voel me soms net Pippi langkous!! Iedere dag zie ik mensen naar hun werk en naar school gaan (ook mensen bij wie ik kampeer) en ik mag dan weer de hele dag ‘lekker doen waar ik zin in heb’, puttende uit een schatkist met goudstukken (die ik in mijn geval dan wel vooral zelf gespaard heb). Er is helemaal niets dat ik ‘moet’ en dat is absurd en geweldig. Ik voel me zo ontzettend vrij, zoals ik Pippi vroeger in de films zag! Daarbij heb ik ook nog bijna iedere dag een stel beenstukken over (ze horen eigenlijk onder, maar dat zit minder fijn) mijn korte fietsbroek gedragen, omdat ik mijn knieen goed warm wil houden. En zo was het plaatje compleet. En als ik hier op de vraag waar ik heen fiets ‘China’ antwoord, word daar geregeld op gereageerd met ‘Das ist waaahnsinn!!’. Zodoende…
Veel liefs vanuit Dresden!
Leuk gezichtsbedrog op deze foto. Alsof de weg gewoon onder de torens doorloopt en verder gaat in een laan met bomen (goed kijken!). Bleef voor ons ook tot vlaf voor de tunnel een raadsel hoe het nou zat :)!
Hey Hera,
Zalig om dit te lezen terwijl ik met mijn neus boven de studieboeken hang 🙂 en het vult me met een spannend en nieuwsgierig gevoel. Ik merk dat je het goed naar je zin hebt en dat de omgeving je vriendelijk bejegend! Ik wens dat je dit soort lieve en onbaatzuchtige mensen die je onderdak bieden en zo te lezen veel meer , nog heel veel zal tegenkomen op je trip ! Heel veel genieten van het “doen waar je zin in hebt” .. het is niet veel mensen gegund zo te kunnen genieten van het leven ! En dit is het deeltje waar ik misschien wel een beetje jaloers op ben ..:) Heel veel liefs Nath**
Hoi Hera, goed om te horen dat alles lekker gaat. Je fietst een flink stuk per dag. Lekker alleen fietsen en genieten, en dat nog vele maanden. Geniet ervan, en blijf verslag doen, is leuk om te lezen wat de wereldreizigster doet en meemaakt.
Grts Ed
Hey Hera, wat tof om te lezen dat het zo goed gaat tot nu toe! Ik kan niet wachten om je andere verslagen te lezen. Heel veel plezier de komende kilometers! X
Goede gemiddelde schoonheid!
Supergaaf om te lezen! Succes weer verder, ik blijf je volgen
WUNDERBAR ! ! ! Bin Ich ja stolz auf Dich, meine hubsche und noch viel mehr Tochter, und so froh mit diese Blog
Dag Hera,wat fantastisch dat je zo volkomen onverwachts in een concert beland van de Roemeense pianist Radu Lupu.,geweldig! Ik ga je volgen .
Hoi Hera! Tof om te horen dat het je goed gaat! Aardig door gefietst in deze 12 dagen! ! Heel veel plezier en goed oppassen met oversteken; ). Ik blijf je ook zeker volgen!
dag hera prachtig verslag,ik zie dat jij het helemaal naar je zin hebt.
hoop nog dikwijs verslag te lezen,je doet het prima,zien wij nu.nog veel plezier op de fiets, vele groetjes papa.
Hoi Hera,
Zittend langs de kachel heb ik jouw eerste verhaal gelezen fijn dat je al zoveel gastvrije mensen hebt ontmoet. Geniet van je vrijheid en van alle leuke mensen die je ontmoet.
Heel veel groetjes Marij ook namens de rest
Hi Hera, wat leuk om een eerste verhaal van je te mogen lezen! Blijf het echt een geweldig avontuur vinden en zelfs mijn collega’s zijn helemaal onder de indruk en willen alles over je avonturen horen. Schitterend! Lees dat je het goed naar je zin hebt en onderweg mooie mensen ontmoet. Ik had niet anders verwacht met het reizen. Stoer! Ik kijk echt uit naar je volgende berichtje en wens je tot die tijd veel plezier met de oversteek richting Tsjechië en vanavond natuurlijk bij het pianoconcert! Geniet ervan, fiets ze en tot je volgende verhaal! Groetjes Barbara
Trots op jou!
HEEEEEEYYYY HERA,
Beetje laat berichtje van mij. Ik had je verslag gisteren al op mijn “werk” gelezen via mijn mobiel. Maar het is dan altijd zo’n gedoe om dan te reageren. Dat doe ik toch liever via de computer. Én dan heb ik ook meteen de foto’s en het filmpje goed kunnen bekijken én je verslag nog een keer gelezen.
12 dagen en je kunt nu al een boek schrijven volgens mij. Wat vet dat je al zoveel gezien hebt, maar ik denk dat het gevoel van vrijheid voor het grootste geluk zorgt. En dan “zomaar” een rondleiding door Dresden, achter de schermen bij een conservator en first class bij een pianoconcert. Ik denk dat ik morgen ook maar op de fiets stap (o nee, heb MAF).
En als ik ook lees wat je gewoon onderweg tegenkomt. Van de WOII tot aan bizarre kabouterfamilies.
“Zomaar” Duitsland?! Ik ben nooit verder gekomen met de fiets dan Aken en dan vanuit Limburg. Dus je hebt nu al een prestatie geleverd.
Hopelijk bevalt Tsjechië je ook goed.
Heel veel groetjes en ik denk aan je!!!
Remco
Heraatjeee!!!
Wat een geweldig eerste verslag, in alle opzichten!! Veel herkenning en prachtig geschreven! Je hebt al veel meegemaakt in zo’n korte tijd, en dat in ons buurland.. En t is pas t begin want fietsen naar China dat is inderdaad ein bischen Wahnsinn! 😉 Leuke video ook, zo’n situatie: zo herkenbaar voor een wereldfietser. 😛
Prachtig hoe je mag genieten van de gastvrijheid gelijk al van t begin af aan, gelukkig hoef je daarvoor niet zo ver van huis zo blijkt. Ben benieuwd hoe indrukwekkend de gastvrijheid zal zijn in die exotische landen! Zo te lezen geniet je volop van je reis en eerlijk gezegd: ik had ook niet anders verwacht! T is niet je eerste reis dus weet je des te beter te genieten en om te gaan met alles wat zich voor doet, ook al zijn t hagelstenen van 1 cm, een beetje wereldfietser is goed voorbereid!
Ben benieuwd naar je volgende verslag und bleib geniessen!
Virtuele knuffel!
Tom
Meisje! Wat een prachtige verslagen! Ik ben echt trots op jou! (heb al tegen zoveel mensen verteld over je avontuur…) En ik merk ook dat ik heel blij word als ik weer een ‘find me spot’ message binnenkrijg.
Geniet ervan!!
Dikke knuffel!
Hoi Hera, mooi verslag en je schiet goed op zo te lezen. Leuke ontmoetingen heb je! Ik ben inmiddels in Linz en blijf een paar dagen hier, maandag weer verder tri Wenen! Veel plezier!
Bert
Awesome!!!!:)
Gaat helemaal goed komen met jou! Wat een leuk verhaal (nu al). 🙂
Hoi Hera, fantastisch om jouw verhaal te lezen. Wat een geweldige ervaringen al tot nu toe. Leuk dat je er ook foto’s bij hebt. Dat maakt jouw verhaal nog interessanter. Ook een bijzondere ervaring dat je zo welkom bent bij de diverse mensen en je dan ook voledig vertrouwen. En dat alles nu je pas kort op weg bent. Lieve Hera, we wensen je nog verder een heel mooie reis en blijven je met plezier volgen!! Groetjes, Wilie en Henk.
Wauw! Bijzonder hoor! Leuk om je verslag te lezen! Je inspireert me om me ook wat meer Pipi te voelen en iedere dag lekker te doen waar je zelf zin in hebt 🙂 Fiets ze! x
Hoi Hera, ik ben jouw opvolger bij de Beverburcht. Daar hoorde ik over je trip naar China. Ik heb je nu gevonden, en ik geniet op de achtergrond van je verrassende ontmoetingen.