‘Never stop pedaling’

Je maakt een weblog, maar hoe ga je die dan noemen? Er is al zoveel moois bedacht omtrent fietsen. En tegelijkertijd zijn woorden als ’trappen’ en ‘wielen’ niet de meest poëtische.

Mensen vinden het vaak zo ‘knap’ wat ik doe. Ik word daar altijd een beetje ongemakkelijk en verlegen van. Knap? Het is toch ‘gewoon blijven trappen’. Dat is dan ook meestal mijn antwoord. Als je maar lang genoeg blijft trappen dan fiets je op den duur vanzelf Italië binnen, of Singapore, of China.

Maar dat is niet alles. Pas geleden zag ik de korte fietsfilm van Kyle Dempster. Hij eindigt daar met de tekst:

Real adventure is not polished. It’s not the result of some marketing budget. There’s no hashtag for it. It burns brightest on the maps edges, but it exists in all of us. It exists on the intersection of imagination and the ridiculous. You have to have faith it will find you there. And when it does, remember, there’s just one question. In this life, when the road comes to an end, will you keep pedaling?

En die laatste vraag wil ik mijn hele leven met niets anders beantwoorden dan met ‘JA’.

Mijn weg houdt niet op waar ‘de’ weg ophoud, maar pas waar ik stop met trappen.