Laaa laa lala laa… laaaat los in Laos!

Oudomxai, Pak Mong, Thongloum, Luang Prabang, Kiew Kachim, Kasi, Vang Vieng, Vientiane (Laos), Udon Thani (Thailand)
9417km totaal

Acht fietsdagen achter de rug en ik ben Laos alweer door. En toch heb ik er 3 weken doorgebracht! Oftewel, uitzondelijk veel tijd NAAST de fiets, wat eigenlijk ook niet direct een ramp bleek te zijn.
Even lekker meegaan in de relaxte sfeer die Laos ademt.. dat ging me best goed af.

In Luang Namtha ontmoette ik, na twee rustdagen, een Amerikaanse fietser (New Yorker) Dan. Ook hij kwam vanuit China net Laos binnen en zou de volgende dag met twee Poolse fietsers richting Luang Prabang vertrekken. Ik sloot me bij hen aan. Een kleurrijk gezelschap van heel verschillende fietsers, zowel qua achtergronden, persoonlijkheden als fiets- en reisstijlen. In Pamir had ik al ervaren hoe verrijkend dat kon zijn en hoe leuk het is om te ervaren hoe anderen fietsen, dus ik was benieuwd wat deze combinatie zou opleveren.
We gingen als een speer van start (een speer die pas 4 dagen later in Luang Prabang zou landen) en maakten 107km. Net voor het donker werd (de zon is hier om 18:00 onder) hadden we ons tenten opgezet op het enige stukje vlak terrein dat we konden vinden, een kiezelveldje tussen weg en water.

Kokkerelen op het kiezelveldje met Dan, Chris en Yvonna
Kokkerelen op het kiezelveldje met Dan, Chris en Yvonna
's Ochtend vroeg in de mist, nog voor het ontbijt en het inpakken van de kleddernatte tenten
’s Ochtend vroeg in de mist, nog voor het ontbijt en het inpakken van de kleddernatte tenten

De volgende ochtend ging het tempo er direct weer flink in. Bam bam bam bam!
De omgeving was prachtig, maar in dit tempo, over verschrikkelijk slechte en stijle weg, was er geen tijd om lekker rond te kijken, laat staan te stoppen voor een foto.
Aan het fietsen zelf beleefde ik daardoor weinig plezier, het voelde alsof ik meefietste op HUN fietstocht. Toch bleef ik nog even aangehaakt, want eenmaal van de fiets, was het pauzeren en kamperen gezellig.

Even afkoelen en bijkomen bij een waterval. Dan was wat voorzichtiger dan Chris.
Even afkoelen en bijkomen bij een waterval. Dan was wat voorzichtiger dan Chris.
Heerlijk fris water dat met flinke kracht naar beneden valt
Heerlijk fris water dat met flinke kracht naar beneden valt

Je’verstoppen’ met de tent kun je in laos wel vergeten. Het enige wat vlak is (en waar geen hutten staan) is de weg en soms een klein stukje rivieroever. Zodoende kampeerden we vol in het zicht, wat ons het nodige gezelschap aan de tent en het kampvuur opleverde. Bij het wassen in de rivier had ik het nodige publiek en gezien de preutsheid van de Laotianen waren het wasbeurten met de fietskleren nog aan.

Fris gewassen in het troebele rivierwater
Fris gewassen in het troebele rivierwater
Ook in ochtend is het lekker om een kampvuurtje te maken, al is het maar om de klamme kleren te drogen
Ook in ochtend is het lekker om een kampvuurtje te maken, al is het maar om de klamme kleren te drogen

Toen we de volgende dag rondom een dorpje naar een kampeerplek zochten werden we ‘doorverwezen’. Toen we het aangewezen pad in fietsten zag ik al wat de man bedoeld had, de tempel! De in het oranje gehulde monnik reageerde direct uitnodigend op mijn vraag of we daar de nacht konden doorbrengen en leidde ons naar een gebouwtje dat dienst leek te doen als gebeds- en eetruimte, waar we onze matjes en slaapzakken konden uitrollen. ’s Avonds na het koken wisselden wat eten uit met de monnik, die zichtbaar genoot van de donuts die we nog bij ons hadden.

Publiek tijdens het koken bij de tempel
Publiek tijdens het koken bij de tempel
Prachtige gedetaileerde schilderingen op de tempel
Prachtige gedetaileerde schilderingen op de tempel
Samen met onze gastheer, die samen met een andere monnik bij deze tempel woont
Samen met onze gastheer, die samen met een andere monnik bij deze tempel woont

De volgende middag fietsten we gevieren Luang Prabang binnen.
Luang Prabang staat bekend als het culturele centrum van Laos. Vanwege zijn vele tempels is het uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed-plaats. Maar wat ik bij aankomst aantrof was iets totaal anders dan ik had verwacht. Ik viel ten slachtoffer aan een ware ’tourist-shock’. Toen ik de ’toeristische wijk’ binnen fietste zag ik in een straat meer westerlingen dan ik sinds het verlaten van Rusland IN TOTAAL heb gezien! Het grootste deel van de jonge meute zag er uit alsof ze direct van een strandvakantie in Thailand kwamen en de ouderen leken veelal welgesteld en daar om wat cultuur te snuiven onder het genot van een wijntje in een ge-airconditioned westers ogend restaurant. *SHOCK*..

Uitstapje naar de toeristische, maar mooie, waterval in de buurt van Prabang. Rondstruinende meiden in bikini zijn daar helaas geen uitzondering (iets wat binnen de Laotiaanse cultuur 'not done' en respectloos is)
Uitstapje naar de toeristische, maar mooie, waterval in de buurt van Prabang. Rondstruinende meiden in bikini zijn daar helaas geen uitzondering (iets wat binnen de Laotiaanse cultuur ‘not done’ en respectloos is)

Ik merk, tot mijn genoegen, dat ik weinig oordeel (meer) heb over hoe anderen hun reis of vakantie invullen. Alles is goed, zolang diegene het naar zijn zin heeft en er een ander geen overlast mee bezorgd (wat helaas soms toch ook gebeurt. Denk aan drinkende luidruchtige groepen jongeren of toeristen die denken dat ze iedere Laotiaan die in de toerisme branche werkt als hun mindere kunnen behandelen.). Maar dat wil niet zeggen dat ik me niet wat misplaatst voel in zulke toeristen-menigten. De reizigers hier zijn zo mooi en schoon en gladgeschoren.. en dan kom ik binnen gefietst, na vier dagen ploeteren in zweet en stof en badderen in rivieren waar ook de scooters in worden gewassen en waar wie weet wat allemaal in wordt gedumpt.

Gelukkig vonden we uiteindelijk een fijn guesthouse net wat buiten het toeristisch centrum. Na 4 dagen fietsten de anderen verder en haakte ik af en bleef nog wat langer. Ik had zin om weer alleen te fietsen, in mijn eigen ritme en met ruimte voor alles waar ik maar zin in heb.

Dat was een goed besluit, want de omgeving tijdens fietsdagen van Prabang naar Vang Vieng was indrukwekkend, en ik had nu alle tijd om daar van te genieten.

De dag beginnen BOVEN de wolken is misschien nog wel BETER dan in de wolken
De dag beginnen BOVEN de wolken is misschien nog wel BETER dan in de wolken
Mooie uitzichten onderweg tijdens het fietsen
Mooie uitzichten onderweg tijdens het fietsen
De kindjes mogen wel in het blootje, lekker badderen op de gemeenschappelijke 'wasplaats'
De kindjes mogen wel in het blootje, lekker badderen op de gemeenschappelijke ‘wasplaats’
Een markt waar ik 's ochtends op zoek ging naar ontbijt. Wat opleverde: gebakken banaan, donuts en een pittige sandwich
Een markt waar ik ’s ochtends op zoek ging naar ontbijt. Wat opleverde: gebakken banaan, donuts en een pittige sandwich
SABAIDEEEEEEEEEE!!! Zo gaat het de halve dag...
SABAIDEEEEEEEEEE!!! Zo gaat het de halve dag…
Deze 3 tienermeiden staan hier waarschijnlijk iedere dag, de hele dag, papaya's te verkopen aan een enkele voorbijganger... Hoe houden ze het vol?
Deze 3 tienermeiden staan hier waarschijnlijk iedere dag, de hele dag, papaya’s te verkopen aan een enkele voorbijganger… Hoe houden ze het vol?

In Kasi werd ik aangesproken door een jongeman die vertelde dat hij leraar Engels was. Hij gaf een klas les bij hem thuis en vroeg of ik zin had om die avond langs te komen zodat ze met een westerling konden oefenen. Ik vroeg nog twee andere toeristen die ik ontmoette en uiteindelijk kwam de klas bij ons langs in een restaurantje en oefenden we een uurtje hun Engelse skills (wat nog weinig voorstelde helaas en dus een flinke dobber voor ons was).

Engels oefenen met een flinke klas tieners
Engels oefenen met een flinke klas tieners
Karstgebergte onderweg naar Vang Vieng. Je ziet net de weg lopen waar mij een heerlijke lange afdaling over te wachten staat.
Karstgebergte onderweg naar Vang Vieng. Je ziet net de weg lopen waar mij een heerlijke lange afdaling over te wachten staat.
Meer moois..
Meer moois..

Wat Vang Vieng betreft wist ik inmiddels een beetje wat ik kon verwachten en was ik minder geshockeerd door de vloedgolf toeristen die me overspoelde bij het binnenfietsen er van. Een verrassing was wel dat in IEDER (toeristen) restaurantje op TV’s de serie FRIENDS wordt afgespeeld. Iets waar ik me lekker aan het overgegeven en beide avonden onderuitgezakt en onder het genot van een fruitshake heb liggen kijken.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=BdeR4UB6qkc]

De dag dat ik weg fietst uit Vang Vieng vond ik het ZO heerlijk weer op de fiets te zitten EN de bergen uit te rijden dat ik de 159km naar de hoofdstad Vientiane in een dag heb gereden. Mijn persoonlijke record voor een dagtocht!!
De laatste 20 kilometer moest ik wel echt doorbijten en de laatste 4km kon ik goddank aanhangen bij een aardige tuktuk-chauffeur die er wel lol in had een vermoeide fietser de stad binnen te loodsen. Zo jammer dat daar geen foto’s van zijn.. Het beeld van zo’n kleurige tuktuk met daarachter hangend een lachende vermoeide fietser toverde bij vrijwel iedere voorbijganger een grote glimlach op het gezicht.
En zo was ik net voor zonsondergang in de hoofdstad en ingecheckt bij een fijn hostel.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=rqYRw21xcD4]

Kinderen onderweg van school naar huis aan het einde van de middag.
Kinderen onderweg van school naar huis aan het einde van de middag.
Een meer na het uitrijden van de laatste heuvels richting Vientiane
Een meer na het uitrijden van de laatste heuvels richting Vientiane
REGEN REGEN REGEN!!! Kan de lach op mijn gezicht nog groter? Geloof het niet...
REGEN REGEN REGEN!!! Kan de lach op mijn gezicht nog groter? Geloof het niet…

In de vier dagen die ik in Vientiane heb doorgebracht heb ik mijn visum voor Indonesie aangevraagd, in de hitte door de stad gewandeld om hem te bekijken, van de zonsondergangen genoten aan de Mekong en de dans/aerobics groepen bewonderd die ’s avonds hun training doen op de boulevard. Jong en oud, man en vrouw, fit en houterig, iedereen doet ongegeneerd en fanatiek mee. HEERLIJK om te zien!

De kleurige tuktuks in Laos zien er zo vrolijk uit!
De kleurige tuktuks in Laos zien er zo vrolijk uit!
De 'arc de triomph' van Vientiane. Nooit afgemaakt..
De ‘arc de triomph’ van Vientiane. Nooit afgemaakt..
Zonsondergang aan de Mekong
Zonsondergang aan de Mekong
De avondlijkse dans/aeronics training
De avondlijkse dans/aeronics training

Ook bezocht ik het COPE visitor centre.
Wat ik niet wist van Laos is hoe zwaar het heeft geleden onder de Vietnam-oorlog. Ze zijn daar nooit actief in gemoeid geweest, maar doordat zij op de route lagen van de Amerikaanse vliegtuigen, werden boven Laos willekeurig de bommen gedropt waarvoor ze in Vietnam niet de juiste bestemming hadden gevonden. Landen met de bommen was te gevaarlijk. Ook werden er bommem gedropt in het zuiden voor het afsnijden van de Ho Chi Minh route. De VS dropte tijdens die oorlog meer bommen op Laos dan op alle landen samen in de WOII. Wat Laos de verdrietige eer geeft het meest gebombardeerde land ter wereld te zijn.
Zo’n 30% van de bommen ging niet af en daarvan ligt een groot deel nu nog, in diezelfde levensgevaarlijke staat, verspreid door Laos. Dit levert nog altijd slachtoffers op, en COPE zet zich in om voor deze slachtoffers gratis of betaalbare zorg, rehabilitatie en zo nodig protheses te verzorgen.
Het bezoek aan dit centrum van indrukwekkend, en zelfs schokkend.

Om een idee te geven van de cijfers en de impact van deze bombardementen heb ik twee foto’s gemaakt van overzichten in het centrum.

Ieder rood stipje is een bom-missie, bestaande uit een groot aantal bommen. In totaal waren er meer dan 580.000 missies
Ieder rood stipje is een bom-missie, bestaande uit een groot aantal bommen. In totaal waren er meer dan 580.000 missies
De statuten
De statuten

Vientiane is een fijne stad, rustig en vriendelijk. En ook hier moest ik weer eens met pijn in mijn hart een andere reiziger achterlaten met wie ik het ontzettend goed kon vinden. Dat blijft toch iedere keer moeilijk..
Gelukkig kwam daar na 25km de euforie bij dat ik via de ‘friendshipbridge’ Thailand in fietste!
‘Ben ik ECHT naar Thailand gefietst?’ vroeg ik mezelf even af… ‘Ja, ik ben echt naar Thailand gefietst.’

Nog snel voor vertrek een foto van mijn land #12. Helaas wilden deze monnikjes graag mee op de foto, maar niet de missende twee vingers opsteken.
Nog snel voor vertrek een foto van mijn land #12. Helaas wilden deze monnikjes graag mee op de foto, maar niet de missende twee vingers opsteken.

De komende 600km ga ik daar nog even met volle teugen van genieten, om over twee weken precies het vliegtuig te pakken naar Bali en daar mijn mama op te wachten!

Een warme groet van een blije fietser, die zich gezegend voelt een reis als deze te kunnen maken!
Ik voel me, op mijn fietsje, de koning te rijk.

Hera

17 gedachten over “Laaa laa lala laa… laaaat los in Laos!”

  1. Hoi Hera, wat schrijf je toch heerlijke verhalen elke keer! Het is net of ik er bij ben. Geniet van Thailand! De mensen zijn er heel aardig heb ik 11 jaar geleden ervaren. Groeten Wies (Buitenkunst 2013)

  2. Prachtige verhalen in een mooie groene omgeving. Kom zelf net uit “zandbak” Iran. Kriig nu ook wel zin in een “groene” trip. Veel plezier verder.

  3. Heratje!
    Nog steeds ongelooflijk trots op wat je allemaal doet en mee maakt. Prachtige verhalen en foto’s. Je bent een topper
    X

  4. jose franssen

    had daarnet een zin geschreven nl. Je bent ook rijker, maar weet niet of die aangekomen is , daarom nog een poging. Sorry als het dubbel is. Gr. José

  5. Dag Hera,al met al toch het liefst alleen en blij in een verkoelende regenbui.Ik kan me welvoorstellen hoe je allerlei gemengde gevoelens ondergaat bij het moderne toerisme met al zijn uitwassen.Nooit geweten dat Laos zoveel te lijden heeft onder al die bommen die er nog altijd liggen.Je moeder moet wel in de zevende hemel zijn nu het weerzien nakende is,dat wordt zeker en vast een dag om in te lijsten.Probeer de hoofdpijn te vermijden vooral omdat ook de benen een beetje leeglopen door al die schitterende bergritten .Ik wil langs deze weg ook je moeder een fijne maand met elkaar toewensen.met hartelijke groeten,Jan

  6. Prachtig verslag, met plezier gelezen en genoten vd foto’s en je afsluitende zin. Je straalt het uit!
    Groetjes Jeanne uit Reuver

  7. Hoi Hera!
    Ah! Je keek vroeger dus toch wel eens tv! Friends, lekkere quats he, (om bij in slaap te vallen). Fijn dat je zo geniet van alles!
    Martijn

  8. Sinds je vertrek volgen wij je zo nu en dan. Mooie blog en mooie avonturen. Zelf zitten wij ook op de fiets en zijn nu in Laos, helaas niet helemaal hierheen gefietst. Kamperen doen we hier niet, misschien zijn we niet avontuurlijk genoeg (meer) na onze omzwerving in Europa. Veel plezier op Indonesië.

  9. Wat een heerlijk verhaal. Fijn dat je zo aan het genieten bent. Ik heb bewondering voor je dapperheid en doorzettingsvermogen. Je bent in je eentje naar Thailand gefietst! 😀

  10. Tom van Wandelen

    Heraatje!!!

    Tis duidelijk, van dit land heb je wel volop genoten! 🙂 En hoe kan t ook anders met die prachtige natuur, vriendelijke mensen, lekker weer en andere fietsers die je maar blijft tegenkomen…
    Indrukwekkende cijfers over de oorlog, wist ik ook niet, goed dat je ook voor dit soort dingen tijd maakt en ons erover vertelt!

    Nog ff en je hebt de 10.000e km al erop zitten, altijd een magisch moment, don’t forget to take a picture!

    Heel veel plezier in Indonesië met je moeder!

    X en een dikke knuffel!!!

  11. Van zo’n douche onder een waterval droom ik altijd, maar dan wel zonder toeschouwers. Het is een prachtige natuur en ik kan me voorstellen dat je daar meer van geniet in je eigen tempo. Fijn dat je zo blij bent!

    Liefs Adrie

  12. Ben wat laat met mijn reactie . .
    druk met pakken. . . dollars kopen . . 😉
    Goed dat je schrijft over de bombardementen
    en de zorgelijke, trieste nasleep daarvan tot in deze tijd.
    leuk al die kinderen op de fotoos.
    En wat ben ik blij dat jij droog uit die rubberband bent gestapt,
    met heel je hebben en houen en je fototoestel1
    Sampai jumpa lagit Haartje !

Reacties zijn gesloten.

Scroll naar boven